niezrozumiale

ciągle chodzi za mną ta jedna piosenka. znając życie to za parę dni będę nią rzygać.

właściwie to patrzenie w oczy w tym momencie staje się trudniejsze. zresztą...

dobrze chociaż, że mogę się schować w domu na dwa dni.

zobaczyłam sobie przed chwilą na fejsie nadchodzące wydarzenia. ktośtam ktośtam

- 17 lat. siedemnaście. jakoś tak dziwnie, tak już. zresztą w ogóle to głupio brzmi.

cholera. jak dziecko się rodzi, to powinno dostawać taką plakietkę, na którą

by sobie patrzyło co najmniej do 10 roku życia: 'później nie będzie tak fajnie

i łatwo jak teraz, więc ciesz się bachorze (o ironio) i nie rycz'

bo kilka myśli w sekundzie się zebrało i musiałam was o tym cholera poinformować.

zauważcie, że szczęściem to się z wami niezbyt lubię dzielić, lepiej pisać o takich 
dziwnościach, zdecydowanie.